We hebben allemaal een ‘geheime tuin’, een plaats waar onze favoriete nummers een plekje krijgen.
Net als Axelle Red en haar nieuwe album die ze terecht de titel ‘Jardin Secret’ meegaf: 15 nieuwe liedjes die ze hier aan ons onthult.
Deze nieuwe cd – haar 5e studioalbum sinds ‘Sans plus attendre’ met ‘Sensualité’ in 1993 – ontstond tussen Brussel en Tennessee.
Waar anders dan in Memphis, in een legendarische studio nog wel: de Royal Studio van Willie Mitchel, producer van Al Green en Ann Peebels.
Mooie gospel stemmen en soul uit de jaren ’70, de warme gloed van lampenmicrofoons… Geen R’n’B, wel Rythm & Blues!
Ook Rod Stewart vond zijn weg naar deze studio om er enkele hits van zijn ‘Atlantic Crossing’ op plaat te zetten.
Dat was in 1975 en de plek is sindsdien nog niet veel veranderd: slecht afgewerkte houten scheidingswanden, verschoten behangpapier met funky posters van weleer, vintage materiaal dat links en rechts rondslingert zonder noemenswaardige voorzorgsmaatregelen, de piano in de hoek geduwd, een microfoon die aan een balk van het plafond hangt en een rood ‘on air’ lichtje dat al lang niet meer werkt.
We zijn wel degelijk in een tempel van de Soul Music van het zuiden, in een stad waar de moord op Martin Luther King nog gisteren leek…
Maar het is nu december 2005, en Axelle Red weet zich omringd door een hechte familie: haar Amerikaanse muzikanten, vrienden sinds eeuw en dag. Arrangeur en pianist Lester Snell (van het Stax label, Isaac Hayes…), drummer Steve Potts (Booker T. & The M.G’s), gitarist Michael Toles en bassist Jeff Anderson spelen gemoedelijk samen, in een sfeer van wederzijds vertrouwen.
Later komen er nog een aantal arrangementen voor strijkers en blazers bij. Maar nu, op dit moment, wordt de groep live & direct op geluidsband gezet, analoog, net als vroeger.
Achter de mengtafel zit Patrice Cramer, een ingenieur met gevoel voor precisie: hij schaaft aan het geluid tot het helemaal goed zit.
Het liedje heet ‘Si tu savais’. Axelle Red schreef het voor haar oudste dochter, Janelle. ‘…comme tu es spéciale pour moi …tellement fusionnel que je pourrais même t’étouffer…j’aimerai te voir voler, libre dans le ciel…’ (in mijn ogen ben je zo bijzonder… zo dicht bij mij dat ik je zou kunnen verstikken … ik wil je graag zien vliegen, vrij in de lucht…’)
In de cabine zingt ze live, haar stem zeker en de ogen gesloten, op het eind van de take zijn de emoties te snijden.
En zijn ze later weer, enkele maanden later, wanneer het nummer gemixt wordt in de studio van Cramer in Miami!
Axelle Red componeerde deze nieuwe nummers eerst thuis aan de piano.
Ze zijn van een eenvoud die de kwaliteit van songwriting combineert met de kunst van pop.
Ze gaan over echte dingen uit haar leven, het leven van een vrouw: de behoefte aan tijd om elkaar lief te hebben (‘Temps pour nous’), onrecht, revolte en utopieën (‘Utopie’), opgroeiende kinderen (‘Si tu savais’) , sensualiteit (‘Romantique à mort’) en intimiteit (‘Papillon’, ‘Jardin Secret’), en zelfs een charmante knipoog naar Jeanne Moreau (‘Changer ma vie’).
Tijdens de opnamesessies werd gesproken over de invloeden van grote sterren uit de Amerikaanse variété, zoals componist Burt Bacharach of Carole King, Carly Simon, Minnie Ripperton en Aretha, die andere zangeressen die bewonderd worden, met een ‘soul’ die ons raakt, of ze nu zwart of blank is.
Alles wat ik hoor groeien in de geheime tuin van Axelle Red.